Το βακτήριο αυτό παράγει μία νευροτοξίνη, την Τετανοσπασμίνη, η οποία προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλώντας μυϊκή ακαμψία στο σαγόνι, στο στήθος, στον λαιμό, στους κοιλιακούς, στην πλάτη και πολλές φορές στους μύες της αναπνοής δημιουργώντας σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
Τα άτομα που έχουν μολυνθεί με τέτανο μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα πυρετού, ταχυκαρδίας, εφίδρωσης και πολλές φορές επιληπτικής κρίσης. Η μόλυνση μπορεί να προκληθεί με την εισχώρηση του βακτήριου στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω ενός τραύματος συνήθως από σκουριασμένα καρφιά ή μέταλλα, δάγκωμα ή γρατζουνιά ζώου ή από έγκαυμα. Από την στιγμή της εισόδου μέχρι την εκδήλωση των συμπτωμάτων απαιτείται ένα χρονικό διάστημα 3 - 30 περίπου ημερών.
Ο τέτανος είναι συχνά μία θανατηφόρος μολυσματική ασθένεια η οποία πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα με την επίσκεψη μας σε νοσοκομείο. Η αντιμετώπιση του γίνεται με ένεση αντιτοξίνης τετάνου και με χορήγηση αντιβιοτικών.
Το εμβόλιο τετάνου είναι η βασικότερη μέθοδος πρόληψης. Γίνεται στην ηλικία των 2 μηνών και έχει διάρκεια δράσης τα 10 χρόνια. Τα ποσοστά θνησιμότητας παρουσιάζονται κυρίως σε άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί, σε άτομα μεγάλης ηλικίας, καθώς επίσης και σε νεογνά.
Η ανακάλυψη του βάκιλου του τετάνου έγινε το 1884 από τον Γερμανό ιατρό Arthur Nicolaier.
