Η εμφάνιση της στις γυναίκες είναι πιο συχνή από ότι στους άντρες (περίπου 4 φορές περισσότερο).
Διακρίνεται σε:
Πρωτοπαθή
- Μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση. Προσβάλλει τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Τα μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων προκαλούν απώλεια ασβεστίου από τα οστά.
- Γεροντική οστεοπόρωση. Εμφανίζεται και στα δύο φύλλα μετά το 65ο έτος της ηλικίας τους. Αποτελεί πολύ σοβαρή αιτία αναπηρίας και θανάτου για τους ηλικιωμένους.
Παρουσιάζεται σε ασθενείς με διάφορες παθήσεις όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο υπερθυροειδισμός, ο υπερπαραθυρεοιδισμός, ο υπογοναδισμός, το σύνδρομο Cushing, η κοιλιοκάκη, σε νεοπλασίες, σε κάποιες περιπτώσεις έπειτα από παρατεταμένη χρήση φαρμάκων κ.ά.
Οι κυριότεροι παράγοντες εμφάνισης της οστεοπόρωσης είναι:
- το φύλο
- η ηλικία
- η κληρονομικότητα
- η εθνικότητα
- η κατασκευή του σώματος
- η κακή διατροφή
- το κάπνισμα
- η κατανάλωση αλκοόλ
- η έλλειψη σωματικής άσκησης
- η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων
Οστεοπενία και οστεοπόρωση
Η κατάσταση κατά την οποία η οστική απώλεια είναι μικρή ονομάζεται οστεοπενία, ενώ αντίθετα όταν η οστική απώλεια είναι μεγάλη και ο κίνδυνος κατάγματος επίσης μεγάλος ονομάζεται οστεοπόρωση.
Η οστεοπόρωση δεν παρουσιάζει εμφανή συμπτώματα και συνήθως την ύπαρξη της την αντιλαμβανόμαστε μετά από κάποιο κάταγμα. Η διάγνωση της γίνεται με την μέτρηση της οστικής πυκνότητας, με την μέθοδο DEXA (Dual Energy X-Ray Absorptiometry), η οποία διαρκεί 15 λεπτά, δεν πονάει κι έχει ελάχιστη επιβάρυνση του σώματος με ακτινοβολία.
Η μέθοδος DEXA είναι μία μη επεμβατική μέθοδος κατά την οποία ο ασθενής ξαπλώνει ακίνητος σε ένα ειδικό μηχάνημα το οποίο εκπέμπει ακτίνες Χ στο σώμα ή σε κάποιο τμήμα του σώματος και μετράει την οστική πυκνότητα.
Η αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης γίνεται με τροφές πλούσιες σε ασβέστιο και βιταμίνη D, συμπληρώματα ασβεστίου, με σωματική άσκηση και με την λήψη κατάλληλων φαρμάκων όπως η καλσιτονίνη, η παραθορμόνη, το στρόντιο, τα διφωσφονικά, τα οποία θα συνταγογραφήσει ο οικογενειακός γιατρός ο οποίος θα κάνει και την διάγνωση.
Η κατάσταση κατά την οποία η οστική απώλεια είναι μικρή ονομάζεται οστεοπενία, ενώ αντίθετα όταν η οστική απώλεια είναι μεγάλη και ο κίνδυνος κατάγματος επίσης μεγάλος ονομάζεται οστεοπόρωση.
Η μέθοδος DEXA είναι μία μη επεμβατική μέθοδος κατά την οποία ο ασθενής ξαπλώνει ακίνητος σε ένα ειδικό μηχάνημα το οποίο εκπέμπει ακτίνες Χ στο σώμα ή σε κάποιο τμήμα του σώματος και μετράει την οστική πυκνότητα.
Η αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης γίνεται με τροφές πλούσιες σε ασβέστιο και βιταμίνη D, συμπληρώματα ασβεστίου, με σωματική άσκηση και με την λήψη κατάλληλων φαρμάκων όπως η καλσιτονίνη, η παραθορμόνη, το στρόντιο, τα διφωσφονικά, τα οποία θα συνταγογραφήσει ο οικογενειακός γιατρός ο οποίος θα κάνει και την διάγνωση.
