Η Χολολιθίαση είναι μία πάθηση κατά την οποία σχηματίζονται μικροί σκληροί σβώλοι (πέτρες), κιτρινοπράσινου συνήθως χρώματος, οι οποίοι αποτελούνται από χοληστερόλη ή από χωλοχρωστικές ουσίες και σχηματίζονται στην χοληδόχο κύστη ή στον χοληδόχο πόρο. Το μέγεθος τους ποικίλλει από μερικά χιλιοστά έως και μίας μπάλας του γκολφ.
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα μικρό σε μέγεθος όργανο - σάκος, το οποίο βρίσκεται κάτω από το ήπαρ. Σε αυτήν αποθηκεύεται η χολή, η οποία είναι ένα υγρό το οποίο βοηθάει στην πέψη των τροφών και ιδιαίτερα των λιπών.
Συνήθως η χολολιθίαση είναι ασυμπτωματική αλλά όταν παρουσιάζονται συμπτώματα αυτά είναι:
- πυρετός
- εμετοί
- έντονοι πόνοι και κολικοί
- δυσπεψία
- ίκτερος
- χολοκυστίτιδα
- οξεία παγκρεατίτιδα
- καρκίνος της χοληδόχου κύστης
Η δημιουργία της χολολιθίασης οφείλεται:
- στην διαταραχή παραγωγής της χολής (αυξημένη περιεκτικότητα σε χοληστερόλη)
- στην διαταραχή της ροής της χολής
- σε φλεγμονές της χοληδόχου κύστης
Οι κυριότεροι παράγοντες εμφάνισης λίθων στην χολή είναι:
Η θεραπεία της χολολιθίασης γίνεται με την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης με χειρουργική επέμβαση. Η δημοφιλέστερη μέθοδος χολυστεκτομής που χρησιμοποιείται είναι η λαπαροσκόπηση, ενώ σε ελάχιστα πλέον περιστατικά γίνεται ανοικτή επέμβαση. Το άτομο μετά την επέμβαση εξακολουθεί να ζει φυσιολογικά καθώς η χολή ρέει προς το έντερο χωρίς να αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη.
- Το φύλο. Οι γυναίκες εμφανίζουν πέτρες στην χολή συχνότερα από τους άντρες.
- Η κληρονομικότητα. Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό έχουν αυξημένες πιθανότητες.
- Τα οιστρογόνα. Εγκυμοσύνη, αντισυλληπτικά χάπια, ορμονικές θεραπείες.
- Η ηλικία. Μετά τα 40 αυξάνονται τα ποσοστά εμφάνισης.
- Η παχυσαρκία. Αυξάνει τα επίπεδα χοληστερόλης.
- Η ταχεία απώλεια βάρους. Έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη παραγωγή χοληστερόλης από τον οργανισμό.
- Η νόσος του Crohn
- Το Μεταβολικό σύνδρομο
- Ο σακχαρώδης διαβήτης
- Η Αιμολυτική αναιμία
Η θεραπεία της χολολιθίασης γίνεται με την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης με χειρουργική επέμβαση. Η δημοφιλέστερη μέθοδος χολυστεκτομής που χρησιμοποιείται είναι η λαπαροσκόπηση, ενώ σε ελάχιστα πλέον περιστατικά γίνεται ανοικτή επέμβαση. Το άτομο μετά την επέμβαση εξακολουθεί να ζει φυσιολογικά καθώς η χολή ρέει προς το έντερο χωρίς να αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη.
