Η Εκκλησία του Δήμου ήταν η κύρια δημοκρατική συνέλευση στην αρχαία Αθήνα,
και πραγματοποιούνταν στο λόφο της Πνύκας, στην Αγορά ή στο Θέατρο του
Διονύσου. Η συνέλευση ήταν ανοιχτή σε όλους τους άρρενες πολίτες (που
είχαν πολιτικά δικαιώματα) με ηλικία μεγαλύτερη των 18 ετών, και καθιερώθηκε από τον Σόλωνα το 594 π.Χ.. Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ.
έως και 43.000 Αθηναίοι πολίτες συμμετείχαν στη διαδικασία των
αποφάσεων της
Αθηναϊκής δημοκρατίας. Έπειτα απο τον Πελοποννησιακό
Πόλεμο όμως έχασε παροδικά τη δύναμή της. Την περίοδο μετά τον
Πελοποννησιακό πόλεμο, για να διευκολύνονται όσοι δεν ήταν αρκετά
εύποροι ώστε να μπορούν να ξοδέψουν ένα μέρος του χρόνου τους μακρυά από
το σπίτι και τη δουλειά τους, θεσπίστηκε μισθοφορία για τις συνελεύσεις της Εκκλησίας του Δήμου (1 οβολός περί τα 400 π.Χ. από τον Αγύρριο, και 3 οβολοί το 392 π.Χ.)
Αρμοδιότητες
Η συνέλευση ήταν αρμόδια για γενικά θέματα της πόλης, αλλά και για
την κήρυξη του πολέμου, τις επιλογές στρατιωτικής στρατηγικής, και της
εκλογής στρατηγών και άλλων ανώτερων αξιωματούχων. Η Εκκλησία συνερχόταν
σε 4 τακτές συνδεριάσεις στη διάρκεια κάθε πρυτανείας, άρα 40 φορές το χρόνο. Η πρώτη από τις 4 συνεδριάσεις κάθε πρυτανείας λεγόταν "κυρία Εκκλησία". Ωστόσο, γίνονταν και έκτακτες συνεδριάσεις (σύγκλητοι).
Οι εργασίες άρχιζαν νωρίς το πρωί και τελείωναν με τη δύση του ηλίου.
Αρμόδιος ήταν ο επιστάτης των πρυτάνεων, ο πρόεδρος της συνεδρίασης.
Τον βοηθούσαν ένας κήρυκας κι ο γραμματέας της Βουλής. Η ημερήσια
διάταξη για την εκκλησία του δήμου γινόταν από την Βουλή. Οι ψηφοφορίες
γινόντουσαν με ανάταση του χεριού. Δικαίωμα λόγου είχαν μόνο Αθηναίοι
πολίτες.
Αστυνόμευση
Μια ομάδα σκλάβων, που είχαν το ρόλο της αστυνόμευσης, οι γνωστοί Σκύθες,
κουβαλούσαν σχοινιά που είχαν βυθιστεί σε κόκκινο χρώμα και προχωρούσαν
στην πόλη τις ημέρες που γινόταν συνέλευση, και μαστίγωνε όσους πολίτες
δεν είχαν πάει στη συνέλευση με τα σχοινιά. Με τα ενδύματα τους
λερωμένα με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες ήταν ντροπιασμένοι και δεν
μπορούσαν νομικά να πραγματοποιήσουν καμία δουλειά έως ότου
επισκέπτονταν τους χώρους συνεδρίασης της Εκκλησίας του Δήμου, στο λόφο
της Πνύκας.
Πηγή: wikipedia.org
