Είναι σπάνιες παθήσεις και χαρακτηρίζονται από μυϊκή αδυναμία και εξανθήματα. Μέχρι και σήμερα, οι λόγοι για τους οποίους προκαλούνται δεν είναι γνωστοί.
Το κύριο σύμπτωμα της πολυμυοσίτιδας είναι η αδυναμία των μυών του αυχένα, της λεκάνης, των ώμων και πολλές φορές των μυών του φάρυγγα και του οισοφάγου, με αποτέλεσμα ο πάσχων να δυσκολεύεται να ανεβοκατεβεί σκάλες, να σηκωθεί από την καρέκλα, να κάμψει τον αυχένα του, να σηκώσει αντικείμενα ψηλότερα από τους ώμους, να έχει αλλοίωση της φωνής του, να μην μπορεί να καταπιεί εύκολα κ.ά. Άλλα συμπτώματα είναι η κόπωση, η απώλεια βάρους και ο πυρετός. Επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν είναι πνευμονοπάθειες, καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα του μυοκαρδίου, ανάπτυξη καρκίνου.
Η δερματομυοσίτδα χαρακτηρίζεται και αυτή από αδυναμία των μυών όμως έχει και κάποια άλλα συμπτώματα όπως: το ηλιοτροπικό εξάνθημα των βλεφάρων (οίδημα σε συνδυασμό με κόκκινο-μωβ χρώμα στα βλέφαρα), εξανθήματα στις αρθρώσεις και σε άλλα σημεία του σώματος, σε συνδυασμό με έντονο κοκκίνισμα της περιοχής. Επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν είναι υποδόρια εναπόθεση ασβεστίου, ανάπτυξη καρκίνου.
Η διάγνωση περιλαμβάνει:
- καλή εξέταση του ιστορικού του ασθενούς (αναφορά μυϊκής αδυναμίας ή ύπαρξη εξανθημάτων)
- γενική εξέταση αίματος για τον εντοπισμό αυξημένης τιμής των μυϊκών ενζύμων στο αίμα και των αυτοαντισωμάτων
- ηλεκτρομυογράφημα
- βιοψία μυός
- μαγνητική τομογραφία.
Για την θεραπεία τους ακολουθείται, πάντα ανάλογα με την περίπτωση, χορήγηση κορτικοστεροειδών, ενδοφλέβιες εγχύσεις ανοσοσφαιρίνης, χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής, και φυσικοθεραπείες.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να συμβάλλει στην μείωση των επιπλοκών και στην βελτίωση των αποτελεσμάτων.
