Οστεομυελίτιδα: Γιατί απαιτείται άμεση Αντιμετώπιση; Συμπτώματα - Διάγνωση - Θεραπεία

Η οστεομυελίτιδα είναι μία μικροβιακή φλεγμονή, μία λοίμωξη των οστών, η οποία διακρίνεται σε οξεία και σε χρόνια και οφείλεται κυρίως σε βακτηριακή μόλυνση.

Οι συνηθέστεροι μολυσματικοί βακτηριακοί παράγοντες είναι ο Χρυσίζων σταφυλόκοκκος (Staphylococcus aureus), ο Στρεπτόκοκκος (Streptococcus pyogenes),η Σαλμονέλα, μικρόβια και μύκητες.

Μπορεί να προκληθεί λόγω τραυματισμού, κακής κυκλοφορίας του αίματος ή ενός προϋπάρχοντος προβλήματος υγείας.

Τα συμπτώματα της οστεομυελίτιδας είναι:

• Πόνος
• Οίδημα
• Ερυθρότητα
• Αύξηση της θερμοκρασίας στην περιοχή της λοίμωξης
• Πυρετός
• Δυσκολία στην κίνηση των αρθρώσεων κοντά στην πληγείσα περιοχή

Η διάγνωση της οστεομυελίτιδας γίνεται με καλλιέργεια αίματος, με απεικονιστικές μεθόδους (ακτινογραφία, σπινθηρογράφημα, αξονική και μαγνητική τομογραφία), με βιοψία οστού.

Εμφανίζεται συχνότερα στους άντρες από ότι στις γυναίκες ενώ μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.

Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της οστεομυελίτιδας έχουν άτομα με:

• Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα (λόγω κάποιας ασθένειας όπως η Ρευματοειδής αρθρίτιδα, το AIDS ή κάποιων θεραπειών όπως οι χημειοθεραπείες ή οι ακτινοθεραπείες)
• Σακχαρώδη διαβήτη
• Δρεπανοκυτταρική αναιμία
• Κατάγματα
• Ορθοπεδικές επεμβάσεις
• Ορθοπεδικά εμφυτεύματα
• Σε κατάκλιση
• Πνευμονία
• Ουρολοίμωξη
• Χρήστες ναρκωτικών ουσιών

Αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα μπορεί να προκαλέσει νέκρωση του ιστού του μολυσμένου οστού. Η θεραπεία της οστεομυελίτιδας περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, συνήθως  με την χορήγηση ενδοφλέβιων αντιβιοτικών. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του νεκρού ιστού.